پروانه ها همه در پیله مرده اند
مجموعه اشعار مهوش قیاسی نیک
شاخهای عشق از آن باغچه پیوندم کن شوق من را به خروش آر و دماوندم کن بلکه در داغ ترین جمعهی تابستانی باد و باران بشو و خیس چو دربندم کن چون زمستان همه اش منتظر نوروزم از دی و بهمن من بگذر و اسفندم کن تا کنون بندگیام فایدهای هیچ نداشت آسمانم بده تختی و خداوندم کن من درختی که اگر بار دهم خوشبختم دور من دست بینداز و تنومندم کن از سرم دست بکش خسته شدم ای تقدیر آخرین لحظه در این آینه خرسندم کن
نوشته شده در چهار شنبه 4 فروردين 1400برچسب:شاخه, دماوند, اسفند, نوروز, خداوند, تنومند, خیس, خرسند, تقدیر, زمستان, درخت, دی, بهمن, آسمان, ساعت
13:49 توسط مهوش قیاسی نیک
Power By:
LoxBlog.Com |